بلاگ من

سیلیس چیست؟

سیلیس که دی اکسید سیلیکون نیز نامیده می شود، ترکیبی از فراوان ترین عنصر در پوسته زمین، سیلیسیم و اکسیژن، SiO2 است. جرم پوسته زمین 59 درصد سیلیس است که ماده اصلی تشکیل دهنده بیش از 95 درصد سنگ های شناخته شده است.

سیلیس دارای سه نوع کریستالی اصلی است: کوارتز (به مراتب فراوان ترین)، تری دیمیت و کریستوبالیت. انواع دیگر شامل کوزیت، کیاتیت و لشاتلیریت است. ماسه سیلیس در ساختمان ها و جاده ها به صورت سیمان پرتلند، بتن و ملات و همچنین ماسه سنگ استفاده می شود.

سیلیس همچنین در سنگ زنی و پرداخت شیشه و سنگ استفاده می شود. در قالب های ریخته گری؛ در ساخت شیشه، سرامیک، کاربید سیلیکون، فروسیلیکون و سیلیکون؛ به عنوان یک ماده نسوز؛ و به عنوان سنگ های قیمتی ژل سیلیکا اغلب به عنوان یک ماده خشک کننده برای از بین بردن رطوبت استفاده می شود.

اکسید گوگرد، هر یک از چندین ترکیب گوگرد و اکسیژن، که مهمترین آنها دی اکسید گوگرد (SO2) و تری اکسید گوگرد (SO3) است که هر دو در مراحل میانی تولید اسید سولفوریک در مقادیر زیادی تولید می شوند. دی اکسید انیدرید اسید (ترکیبی که با آب ترکیب می شود و اسید تشکیل می دهد) اسید سولفور است. تری اکسید انیدرید اسید سولفوریک اسید است.

دی اکسید گوگرد یک گاز سنگین، بی رنگ و سمی با بوی تند و تحریک کننده ای است که مانند بوی کبریت تازه زده شده است. دی اکسید گوگرد که در طبیعت در گازهای آتشفشانی و به صورت محلول در آب برخی از چشمه های گرم وجود دارد، معمولاً به صورت صنعتی از سوزاندن در هوا یا اکسیژن گوگرد یا ترکیباتی از گوگرد مانند پیریت آهن یا پیریت مس تهیه می شود.

مقادیر زیادی از دی اکسید گوگرد در احتراق سوخت های حاوی گوگرد تشکیل می شود. در نیمه دوم قرن بیستم، اقداماتی برای کنترل آلودگی اتمسفر توسط این ترکیب به طور گسترده اتخاذ شد. در آزمایشگاه، گاز ممکن است با احیای اسید سولفوریک (H2SO4) به اسید سولفوره (H2SO3) که به آب و دی اکسید گوگرد تجزیه می شود، یا با تصفیه مجدد سولفیت ها (نمک های اسید سولفوریک) با اسیدهای قوی مانند اسید کلریدریک تهیه شود.

دی اکسید گوگرد را می توان تحت فشارهای متوسط در دمای اتاق مایع کرد. مایع در 73- درجه سانتیگراد (99.4- درجه فارنهایت) منجمد می شود و در -10 درجه سانتیگراد (+14 درجه فارنهایت) تحت فشار اتمسفر می جوشد. اگرچه کاربرد اصلی آن در تهیه اسید سولفوریک، تری اکسید گوگرد و سولفیت ها است، دی اکسید گوگرد نیز به عنوان ضدعفونی کننده، مبرد، سفید کننده و نگهدارنده مواد غذایی به ویژه در میوه های خشک استفاده می شود.

تری اکسید گوگرد یک ترکیب بی رنگ است که در دمای اتاق یا به صورت مایع فرار یا به هر یک از سه شکل جامد آلوتروپیک وجود دارد. مایع در دمای 44.6 درجه سانتیگراد (112 درجه فارنهایت) می جوشد و در دمای 16.83 درجه سانتیگراد (62 درجه فارنهایت) جامد می شود. پایدارترین شکل جامد در دمای 62 درجه سانتیگراد (144 درجه فارنهایت) ذوب می شود.

تری اکسید گوگرد که از واکنش دی اکسید گوگرد و اکسیژن در حضور کاتالیزورها تشکیل می شود، در تماس با هوای مرطوب به شدت بخار می کند و در آب حل می شود و گرمای زیادی آزاد می کند و اسید سولفوریک را تشکیل می دهد. محلول های تری اکسید موجود در اسید سولفوریک را اسید سولفوریک بخار یا اولئوم می نامند. مانند اسید سولفوریک، تری اکسید گوگرد یک عامل کم آبی بسیار قوی است، بسیار خورنده است و از نظر شیمیایی بسیار واکنش پذیر است.

سایر اکسیدهای گوگرد عبارتند از: مونوکسید (SO)، سسکوئی اکسید (S2O3)، هپتوکسید (S2O7) و تتروکسید (SO4). مونوکسید به عنوان یک گاز بی رنگ ناپایدار توسط تخلیه الکتریکی در مخلوطی از دی اکسید گوگرد و بخار گوگرد در فشار کم تشکیل می شود.

پس از سرد شدن، به یک جامد قرمز نارنجی تبدیل می شود که به آرامی به گوگرد و دی اکسید گوگرد تجزیه می شود. sesquioxide که از حل کردن گوگرد در تری اکسید گوگرد مایع تشکیل می‌شود، جامد آبی-سبز است که فقط در دمای زیر 15 درجه سانتیگراد (59 درجه فارنهایت) پایدار است. هپتوکسید و تتروکسید، ترکیبات ناپایداری که در حدود 0 درجه سانتیگراد (32 درجه فارنهایت) ذوب می شوند، توسط یک تخلیه الکتریکی در مخلوطی از دی اکسید گوگرد یا تری اکسید و اکسیژن تشکیل می شوند.

سیلیس یکی از رایج ترین مواد معدنی در پوسته زمین است. شیشه، ماسه ساحلی، سیلیکون و گرانیت همگی مواد سیلیسی هستند. دو شکل سیلیس وجود دارد - کریستالی و غیر کریستالی. سیلیس کریستالی نگرانی بزرگتری برای سلامت ریه های ما است.

رایج ترین شکل سیلیس کریستالی کوارتز است که در ماسه، شن، خاک رس، گرانیت، خاک دیاتومه و بسیاری از اشکال دیگر سنگ یافت می شود. سیلیس غیر کریستالی در شیشه، سیلیکون کاربید و سیلیکون یافت می شود. این مواد برای ریه ها بسیار کم خطر هستند.

وقتی در مورد قرار گرفتن در معرض سیلیس صحبت می کنیم، در مورد سیلیس کریستالی یا کوارتز صحبت می کنیم. کارگران ساختمانی ممکن است هنگام برش، سنگ زنی، حفاری، سنباده زدن، مخلوط کردن یا تخریب مواد حاوی سیلیس در معرض سیلیس قرار گیرند.

اندازه ذرات سیلیس موجود در هوا میزان خطر را تعیین می کند. ذرات کوچک‌تر را می‌توان به عمق ریه‌ها استنشاق کرد، جایی که می‌توانند باعث آسیب شوند. ذرات بزرگتر، مانند شن و ماسه ساحل، چندان نگران کننده نیستند زیرا برای استنشاق بسیار بزرگ هستند.

سیلیس کریستالی چیست؟
سیلیس کریستالی که به آن کوارتز نیز گفته می شود، یک کانی رایج است. در خاک، ماسه، گرانیت، بتن، سنگ و بسیاری از مواد دیگر یافت می شود. برش، خرد کردن، سنگ زنی و سوراخ کردن این مواد گرد و غبار زیادی ایجاد می کند که حاوی ذرات ریز سیلیس کریستالی است. این گرد و غبار سیلیسی موجود در هوا را می توان به راحتی در آن تنفس کرد و برای کارگران در معرض خطر سلامتی بزرگی ایجاد می کند.

خطر قرار گرفتن در معرض سیلیس کریستالی چیست؟
سیلیس کریستالی به عنوان سرطان‌زای ریه انسان طبقه‌بندی شده است و می‌تواند باعث بیماری‌های جدی ریه و سرطان ریه شود. فقط مقدار بسیار کمی از گرد و غبار سیلیس قابل تنفس برای ایجاد یک خطر برای سلامتی لازم است.

یکی از عوارض خطرناک قرار گرفتن در معرض سیلیس، بیماری به نام سیلیکوزیس است که تنها پس از چند ماه قرار گرفتن در معرض زیاد می تواند به آن مبتلا شود. سیلیکوزیس زمانی رخ می دهد که گرد و غبار سیلیس وارد ریه ها می شود و باعث تشکیل بافت اسکار می شود و توانایی ریه ها برای دریافت اکسیژن را کاهش می دهد. هیچ درمانی برای سیلیکوزیس وجود ندارد و موارد می تواند ناتوان کننده یا حتی کشنده باشد.

چه کسانی در معرض خطر قرار گرفتن در معرض سیلیس کریستالی هستند؟
سالانه نزدیک به دو میلیون کارگر آمریکایی در معرض خطر قرار گرفتن در معرض سیلیس هستند. این شامل کارکنانی می شود که در ساخت و ساز، دریانوردی، تولید و شکستگی هیدرولیک کار می کنند. بیش از 100000 نفر از این کارگران بر اساس مسئولیت های شغلی خود در معرض خطر بالای قرار گرفتن در معرض قرار دارند.

این قرار گرفتن در معرض خطر بالا نتیجه برخی از وظایف شغلی است، از جمله:

انفجار ساینده
کار ریخته گری
سنگ بری
حفاری سنگ
کار معدن
تونل زنی

فواید سیلیس
تحقیقات بیشتری برای درک کامل نقش سیلیس در بدن ما مورد نیاز است، اما تصور می شود که اثرات زیر را داشته باشد:

می تواند از تشکیل و نگهداری استخوان پشتیبانی کند
اگرچه کلسیم و ویتامین D بیشترین توجه را در مورد سلامت استخوان به خود جلب می کنند، اما مطالعه ای در سال 2013 در مجله بین المللی غدد درون ریز گزارش داد که سیلیس می تواند تراکم و استحکام استخوان را افزایش دهد. محققان بر این باورند که سیلیس برای ایجاد رسوب کریستال های استخوان، روشی به نام معدنی سازی استخوان مورد نیاز است.

ممکن است به ساخت کلاژن کمک کند
مطالعه‌ای در سال 2016 توسط دانشگاه سائوپائولو، برزیل گزارش داد که سیلیس به تشکیل بلوک‌های سازنده کلاژن، پروتئین مهم موجود در پوست، خون، غضروف، ماهیچه‌ها و رباط‌ها کمک می‌کند.

کلاژن برای انعطاف پذیری و انعطاف پذیری پوست و ایجاد حفاظت و ساختار حیاتی از اندام ها و مفاصل مورد نیاز است. 8،9 در یک مطالعه بر روی زنان با پوست آسیب دیده از نور خورشید، کسانی که روزانه 10 میلی گرم سیلیس به مدت 20 هفته مصرف کرده بودند زبری پوست کاهش یافته بود. و چین و چروک، و همچنین قوی تر، مو و ناخن کمتر شکننده است

همچنین ممکن است به قلب و سیستم ایمنی بدن شما کمک کند
طبق گزارش دانشگاه ممفیس در سال 2018، سیلیس ممکن است با کاهش خطر تصلب شرایین یا تصلب شرایین و در عین حال کاهش کلسترول به محافظت از سلامت قلب شما کمک کند. این ماده معدنی همچنین می تواند از پاسخ ایمنی حمایت کند و به کنترل التهاب در بدن کمک کند

مصرف چه مقدار سیلیس بی خطر است؟
حد بالای ایمن 700-1750 میلی گرم در روز گزارش شده است. از آنجایی که سیلیس محلول در آب است، مقدار اضافی آن به سادگی توسط بدن از طریق ادرار دفع می شود، به این معنی که در صورت مصرف بیش از حد، بعید است عوارض جانبی ایجاد کند.

افراد زیر باید از مصرف سیلیس اجتناب کنند:

کودکان - دم اسب حاوی مقادیری از نیکوتین است13
زنان باردار - ثابت نشده است که برای آنها بی خطر است
افراد مبتلا به بیماری کلیوی - ممکن است سیلیس را در جریان خون خود جمع کنند
عوارض مصرف سیلیس چیست؟
سیلیس برای افراد سالم بی خطر در نظر گرفته می شود.

با این حال، اگر تصمیم دارید سیلیس خود را از مکمل های گیاهی دم اسبی تهیه کنید، توجه داشته باشید که این گیاهی نیست که به طور مداوم و طولانی مدت استفاده شود زیرا ممکن است باعث ناراحتی معده شود.

سایر اقدامات این گیاه نیز به این معنی است که باید مراقب باشید.

به عنوان مثال، دم اسب به عنوان یک ادرارآور عمل می کند، بنابراین می تواند پتاسیم را از بدن دفع کند، که ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد و منجر به مشکلاتی در ریتم قلب شود.

همچنین حاوی آنزیمی به نام تیامیناز است که ویتامین B1 (تیامین) را از بین می برد و می تواند علائم مسمومیت عصبی را در افرادی که قبلاً دچار کمبود تیامین هستند، ایجاد کند.

برخی از مکمل های دم اسبی تیامیناز را حذف می کنند. در غیر این صورت، مصرف مکمل ویتامین B کمپلکس یا مولتی ویتامین با کیفیت خوب در صورت مصرف دم اسب یا مشاوره با پزشکتان ممکن است ایده خوبی باشد.

دیفومر یعنی چه؟

آنتی فوم نقش اساسی در حفظ حذف مداوم گازهای اسیدی توسط فرآیند جذب دارد. با این حال، یک بررسی جامع از اصول و معیارهای انتخاب مطلوب برای انواع مختلف ضد کف برای فرآیند شیرین سازی گاز به ندرت در دسترس است.

بنابراین، این بررسی معیارهای انتخاب هر نوع ضد کف را برای شیرین کردن گازهای اسیدی، به ویژه سیلیکون، پلی اتر گلیکول، الکل، و آنتی فوم های مبتنی بر ترکیب تجزیه و تحلیل می کند. این معیارهای انتخاب در تعریف خواص و عملکرد ضد کف از نظر حلالیت، پراکندگی، کشش سطحی، ویسکوزیته، سرعت کف زدایی، پایداری حرارتی، پایداری عملکرد کف زدایی، خطر بالقوه و بی اثری شیمیایی بسیار مهم هستند.

از این رو، این بررسی بینش ارزشمندی را در مورد آنتی فوم های موجود و بالقوه ای که می توانند در فرآیند شیرین سازی گاز اسیدی به همراه توانایی متمایز ضد کف، مزایا و معایب آنها به کار گرفته شوند، ارائه می دهد.

همیشه دستورالعمل های برچسب محصول را در مورد نحوه کنترل کف کردن بخوانید و دنبال کنید.

فوم به سادگی به عنوان حباب های هوا که در یک مایع یا جامد به دام افتاده اند توصیف می شود. در بیشتر موارد، فوم به عنوان چیزی مثبت دیده می شود. به عنوان مثال، هر زمان که از صابون برای شستن دست ها استفاده می کنید، تشکیل کف خوشایند است. در واقع، شما فرض می کنید که به دلیل کف، دستان شما پس از اتمام شستن آنها تمیز می شوند.

با این حال، هنگام استفاده از اسپری سموم دفع آفات، وقوع کف اغلب به عنوان یک جنبه منفی دیده می شود. چرا؟ زیرا فوم موجود در مخلوط اسپری ممکن است نشان دهنده مشکلات مربوط به سازگاری مخلوط های اسپری باشد یا ممکن است منجر به پوشش ضعیف یا خیس شدن آفات هدف شود که منجر به کنترل ضعیف می شود.

چگونه کف ایجاد می شود؟
صابون ها حاوی مواد شیمیایی به نام عوامل کف کننده هستند که به عنوان سورفکتانت عمل می کنند و کشش سطحی قطرات آب را کاهش می دهند. وقتی کشش سطحی قطرات آب کاهش می‌یابد، روغن‌های روی سطح پوست می‌توانند شکسته شوند و به این ترتیب کثیفی‌ها شسته شوند.

هنگام استفاده از آفت کش ها، معمولاً از یک سورفکتانت برای مقابله با خواص کشش سطحی حامل اسپری، آب استفاده می شود. برای مخلوط نگه داشتن آفت کش ها در آب، هم زدن یا تکان دادن مداوم مخزن اسپری ضروری است. این می تواند منجر به ایجاد کف شود.

یکی دیگر از راه‌هایی که می‌تواند در داخل مخزن اسپری ایجاد شود، زمانی است که دو ماده شیمیایی ناسازگار با هم مخلوط می‌شوند. ناسازگاری با آفت کش ها می تواند زمان و تلاش شما را در حین تمیز کردن سمپاش آفت کش هزینه کند.

آیا تشکیل کف همیشه مفید است؟
همانطور که قبلا ذکر شد، سورفکتانت ها می توانند کف ایجاد کنند. بنابراین، در صورت تمایل به مزایای زیر، از یک عامل کف کننده برای ایجاد کف استفاده کنید:

افزایش عملکرد علف کش،
کاهش رانش، یا
علامت گذاری لبه نوار اسپری برای کمک به اعمال کننده در حصول اطمینان از عدم همپوشانی یا پرش در حین اسپری کردن.
تشکیل کف یک بخش اجتناب ناپذیر در چندین فرآیند تکنولوژیکی است. تشکیل گسترده کف ممکن است مشکلات جدی ایجاد کند، بنابراین از مواد افزودنی خاصی به نام عوامل ضد کف یا کف زدا برای فرونشاندن تشکیل کف یا از بین بردن کف تشکیل شده استفاده می شود.

کف زدا چیست؟
کف زدا اغلب برای کاهش کف کردن مضر امولسیون ها استفاده می شود. کف کردن می تواند برای اهداف جابجایی و ذخیره سازی مخرب باشد و همچنین می تواند بر خواص کاربرد مخلوط اسپری آفت کش تأثیر بگذارد.

اغلب هنگامی که فوم بیش از حد توسط مخلوط اسپری تولید می شود استفاده می شود، اصطلاحات کف زدا و عامل مورچه فوم به جای یکدیگر استفاده می شوند. با این حال، بین عامل ضد کف و ضد کف تفاوت وجود دارد.

ضد کف در مقابل عامل ضد کف
تفاوت اصلی بین کف زدا و ضد کف این است که عوامل ضد کف می توانند از تشکیل کف جلوگیری کنند، در حالی که کف زداها می توانند میزان کف موجود را کنترل کنند. بنابراین، عوامل ضد کف از تشکیل کف جلوگیری می کنند در حالی که کف زداها کف موجود را کاهش می دهند.

سرکوب کننده کف
یک سرکوب کننده کف یک ضد کف است که برای فوم زدایی سریع محلول های اسپری حاوی سورفاکتانت های غیر یونی، سورفکتانت های سیلیکونی یا کنسانتره روغن گیاهی طراحی شده است.

کف زدا و مواد ضد کف چگونه کار می کنند؟
کف زدا یا عامل ضد کف یک افزودنی شیمیایی است که باعث کاهش و جلوگیری از تشکیل کف در مایعات فرآیند صنعتی می شود. اصطلاحات ضد کف و ضد کف اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند. به بیان دقیق، کف زداها کف موجود را از بین می برند و عوامل ضد کف از تشکیل فوم بیشتر جلوگیری می کنند.

انواع کف زدا
دو نوع متداول کف‌زدا وجود دارد، بر پایه سیلیکون و بدون سیلیکون، که هر نوع کف‌زدا به صورت مایع یا پودری است.

کف زدا بر پایه سیلیکون
فرمولاسیون مایع
دارای ستون فقرات سیلیکونی متشکل از سیلیس آبگریز در روغن سیلیکا.
از نظر شیمیایی بی اثر، از نظر حرارتی پایدار، کشش سطحی کم و کاملاً محلول در آب.
فرمولاسیون پودری
از ترکیب ضد کف سیلیکونی تشکیل شده است.
عملکرد کف زدایی عالی دارند و در غلظت های کم پایدار هستند.
کف زدا بدون سیلیکون
فرمولاسیون مایع
موثرترین در سیستم های مبتنی بر آب و مبتنی بر حلال.
بازسازی کف را کنترل می کند و باعث تغییر رنگ نمی شود.
ب فرمولاسیون پودری

از ترکیبات ضد کف سیلیکونی تشکیل شده است.
عملکرد کف زدایی عالی و قدرت کف زدایی پایدار و پایداری در غلظت های کم دارد.

چرا کف زدا در مخازن اسپری استفاده می شود؟
مواد ضد کف به اسپری آفت کش اضافه می شوند زیرا در آنجا می توان کف ایجاد کرد. به طور خاص از کف زداها استفاده می شود:

هنگامی که احتمال ناسازگاری بین دو ماده شیمیایی وجود دارد، به عنوان مثال، بین یک علف کش و کود، که می تواند منجر به کف کردن بیش از حد شود.
در حفاظت از محصولات، مخلوط کردن آفت‌کش‌ها و سایر مواد شیمیایی کشاورزی مانند کمک‌کننده‌ها، کودها، محرک‌های زیستی و تنظیم‌کننده‌های رشد گیاه رایج است.
هنگامی که محتویات داخل مخزن سمپاش به هم زدن بیش از حد می رسد که گاهی اوقات می تواند منجر به تجمع کف در مخزن شود.
فوم موجود در مخزن سمپاش باید قبل از استفاده از اسپری آفت کش برطرف شود. اگر مورد توجه قرار نگیرد، فوم می تواند بر تحویل کاربرد آفت کش تأثیر بگذارد که منجر به کاهش کارایی می شود.

هنگامی که یک کف زدا یکی از شرکای مخلوط مخزن است، ترتیب قرار دادن آن در مخزن مهم است.